De Weerwolven van Wakkerdam

Partyspelletjes, ik heb er lang niet altijd het geduld voor. Onlangs bevond ik me met een groep medestudenten in een afgelegen kampeerboerderij. Als de nacht valt kunnen er twee dingen gebeuren, of we worden allen gruwelijk vermoord zoals in de Screamfilms gebeurt (tenslotte hebben we te maken met jongeren op een afgelegen locatie) of we gaan proberen ons te vermaken. Al snel kwam ik tot de conclusie dat Party & Co eigenlijk gewoon een stomvervelend spel is, en leek er niet veel anders op te zitten dan studentikoos te gaan drinken en elkaar gedichten voor te dragen (of zoiets).

Weerwolven en burgers
Op dat moment toverde iemand een klein kaartspelletje te voorschijn: De Weerwolven van Wakkerdam (DWVW). In dit spel neem je met een groepje medespelers een rol aan. De kaarten worden geschud, en vervolgens krijgt ieder van de spelleider een kaart. Deze kaart houd je geheim voor je medespelers, ze geeft namelijk aan wat jouw rol in het spel is. In het dorpje Wakkerdam wonen namelijk eerzame burgers, maar ook weerwolven. Verder zijn er zieners, jagers, geliefden, een Cupido en een onschuldig meisje. Heb je een weerwolfkaart, dan ben je een weerwolf, heb je een burgerkaart, dan ben je… juist.

Ontmaskeren
Het doel van het spel is dat de burgers de weerwolven ontmaskeren. De weerwolven proberen op hun beurt de burgers uit te schakelen. ‘s Nachts ontwaken de wolven, en schakelen ze een burger uit. Overdag proberen de burgers op middeleeuwse wijze (roddel en achterklap) iemand als weerwolf aan te wijzen. Is er iemand beschuldigd, dan wordt deze ter dood gebracht (uit het spel gezet), en moet hij zijn speelkaart tonen. Het kan dus gebeuren dat de burgers een onschuldige medeburger uitschakelen. Toont het kaartje echter het weerwolvenlogo, dan hebben ze er dus eentje te pakken.

Ogen dicht
De spelleider vertelt de spelers wanneer het dag of nacht is. Bij nacht sluit iedereen de ogen, en ontwaken vervolgens de weerwolven. Zij wijzen in stilte hun slachtoffer aan, en sluiten weer de ogen. Vervolgens vertelt de ziener dat men kan ontwaken, en wie helaas door toedoen van de wolven nooit meer het levenslicht zal zien. Vervolgens vergaderen en stemmen de burgers dus een speler weg. DWVW wordt al snel een afvalrace. Als de burgers zodanig zijn uitgedund dat ze de wolven niet meer kunnen ontmaskeren, dan winnen de wolven.

De jager en het onschuldige meisje
Andere spelers kunnen ook functies hebben. Zo is er een ziener die als iedereen slaapt wakker wordt en elke beurt mag gluren achter één kaartje. Op deze manier kan hij/zij er ook achter komen wie wel of geen weerwolf is. Als je als speler in de daarop volgende discussies te duidelijk laat blijken dat jij de ziener bent, dan zullen de wolven je uitschakelen, dus voorzichtigheid is geboden. Cupido kan twee geliefden aanwijzen. Zij zijn tijdens het spel met elkaar verbonden. Sterft de één, dan sterft de ander ook. Het onschuldige meisje mag als de weerwolven ontwaken stiekem proberen mee te gluren en zo proberen de wolven te betrappen. Zien de wolven haar gluren, dan is ze zelf het haasje. De heks heeft de gave om een gedode speler te laten leven, of juist een extra speler dood te maken, en de jager kan als hij vermoord wordt nog net voor zijn dood zelf iemand afmaken.

Conclusie
Als partygame is dit spel in al zijn eenvoud zeer geslaagd. Als je na drie of vier ronden afvalt, blijft het toch leuk om te zien wie nou eigenlijk de wolven waren. Met die wetenschap in het achterhoofd kan het ook hilarisch zijn om de discussies overdag te volgen, wie er nou een weerwolf is, en wie niet. Het blijft echter een afvalrace, en daardoor kan het, zeker als je met 18 man speelt, een hele zit worden als je bijvoorbeeld al in de eerste ronde eruit ligt. Desondanks zeker een aanrader voor de lange winternachten of die zwoele zomeravond.